Prawo Stanowe
Stanu San Andreas
Stanu San Andreas
[Rozdział I] Postanowienia początkowe
[Rozdział II] Służby publiczne
[Rozdział III] Postępowanie karne
[Rozdział IV] Sądownictwo
[Rozdział V] Licencja na broń
[Rozdział VI] Ruch drogowy
[Rozdział VII] Postanowienia końcowe
Poprawki
Orzeczenia
My, naród Stanów Zjednoczonych, pragnąc udoskonalić Unię, ustanowić sprawiedliwość, zabezpieczyć spokój w kraju, zapewnić wspólną obronę, podnieść ogólny dobrobyt oraz utrzymać dla nas samych i naszego potomstwa dobrodziejstwa wolności, wprowadzamy i ustanawiamy dla Stanów Zjednoczonych Ameryki niniejszą konstytucję.
Art. 1
Władza sprawcza dzieli się w Stanie San Andreas w następujący sposób:
1. Ustawodawcza:
- Gubernator Stanu San Andreas.
2. Wykonawcza:
- Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości,
- Zastępca Dyrektora Departamentu Sprawiedliwości
3. Sądownicza:
- Sądy
Art. 2
Obywateli Stanu San Andreas obowiązują rozporządzenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
Art. 3
Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa.
Art. 4
Stan San Andreas stoi na straży wolności i bezpieczeństwa obywatela.
Art. 5
Prawo ustanowione w Stanie San Andreas obowiązuje i dotyczy każdego obywatela bez względu na wiarę, pochodzenie czy kolor skóry oraz zobowiązuje go do jego przestrzegania. Jest to najwyższy dokument stanowy, który określa normy społeczne oraz prawne.
Art. 6
Gospodarka rynkowa oparta jest na wolności działalności gospodarczej i wszelkiej własności prywatnej.
Art. 7
Każdy obywatel Stanu San Andreas zobowiązany jest do wylegitymowania się na polecenie funkcjonariusza publicznego oraz zobligowany jest do posiadania przy sobie dokumentu tożsamości. W przypadku utracenia dokumentów tożsamości obywatel ma obowiązek zgłoszenia takowej sytuacji do organów państwowych, a następnie złożenia wniosku o jego ponowne wydanie.
Art. 8
W Stanie San Andreas Immunitety dzielą się na dwa rodzaje.
§1. Immunitet, odnosi się do ochrony prawnej ściganiem prawnym, a czasami również przed wszelkimi działaniami prawno-karnymi.
§2. Immunitet Dyplomatyczny jest zasadą prawa międzynarodowego, która zapewnia osobom objętym tym immunitetem pewne przywileje i ochronę przed jurysdykcją i ściganiem prawnym w kraju, w którym pełnią swoją misję.
§3. Immunitet ściąga się przez rozprawę sądową, a immunitet dyplomatyczny przez wniosek do Departamentu Sprawiedliwości.
Art. 9
Pracownik upoważniony do tego na wniosek Law Enforcement bądź członka Zarządu Departamentu Sprawiedliwości ma prawo wydać nakaz przeszukania posesji, bądź aresztowania danego obywatela. Aby wniosek mógł zostać zaakceptowany, musi zostać podparty wskazującymi na możliwość popełnienia przestępstwa dowodami.
Art. 10
§1. Jeżeli jest kod zagrożenia czarny wzwyż - Law Enforcement nie potrzebuje nakazu od DOJ'u na przeprowadzenie najazdu na organizację itp. Po takim najeździe Supervisor ma obowiązek sporządzić szczegółowy raport do Zarządu Law Enforcement oraz Zarządu DOJ, raport ma być szczegółowy, zawierać wszelkie informację o zabezpieczonym mieniu oraz w raporcie ma być zawarty Body-Cam z całego najazdu - na BC ma być również zawarty moment konfiskaty przedmiotów. Przed takowym najazdem Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości ma zostać poinformowany o tym fakcie.
§2. Jeżeli jest kod zagrożenia poniżej czarnego - wymagany jest nakaz najazdu i przeszukania od Departamentu Sprawiedliwości, dokonanie najazdu bez nakazów będzie równoznaczne z zwolnieniem FP oraz wypłaceniem odszkodowania na rzecz osoby pokrzywdzonej.
§3. Jeżeli zagrożone jest życie obywateli bądź funkcjonariuszy, Law Enforcement nie potrzebuje nakazu bądź czarnego kodu zagrożenia by przeprowadzić najazd na budynek
Art. 11
Każdy obywatel stanu uzyskuje pełną zdolność prawną w chwili ukończenia dwudziestego pierwszego roku życia.
§1. Wyroby alkoholowe i tytoniowe może spożywać osoba która ukończyła dwadzieścia jeden lat.
§2. Każdy obywatel, który ukończył szesnaście lat może ubiegać się podejście do egzaminu prawa jazdy kat. B
§3. Obywatel po ukończeniu 18 roku życia może przystąpić do sakramentu małżeństwa bez uzyskania zgody od rodziców/opiekunów prawnych.
§4. Pełnoletnim jest ten, kto ukończył dwadzieścia jeden lat.
Art. 12
Każda umowa sporządzona przez Notariusza Departamentu Sprawiedliwości ma ważność z chwilą zatwierdzenia przez pracownika wydającego dokument oraz po zatwierdzeniu stron spisujących.
§1. Umowa podlega mocy prawnej jedynie w przypadku podpisania jej w obecności urzędnika państwowego/notariusza przydzielonego z organu Department Of Justice.
Art. 13
Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma pełnej zdolności prawnej jest nieważna.
§1. Każda sporządzona umowa przez osoby do tego nieupoważnione podlega postępowaniu karnemu na podstawie Kodeksu Karnego.
§2. Podrabianie dokumentów bądź wydawanie ich bez zgody Departamentu Sprawiedliwości jest przesłanką do wszczęcia postępowania karnego, w którego wyniku może odbyć się rozprawa sądowa.
§3. Wymagana jest zgoda Departamentu Sprawiedliwości na organizowanie imprez masowych.
§4. Wydanie zgody, o której mowa w §3. następuje wskutek złożenia wniosku o organizację imprezy masowej w departamencie sprawiedliwości nie później niż 24h przed zorganizowanym przedsięwzięciem. DOJ ma prawo odrzucić wniosek obywatela za odpowiednią argumentacją. Środkiem odwoławczym od takiej decyzji administracyjnej jest postępowanie bezprocesowe przez Sąd Stanowy.
Art. 14
Dobra osobiste człowieka jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.
Art. 15
Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Art. 16
Własność i inne prawa majątkowe stanowiące mienie państwowe przysługują Departamentowi Sprawiedliwości.
Art. 17
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków. Za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością.
Art. 18
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności.
Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
Własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
Koncesje, licencje i zezwolenia;
Patenty i inne prawa własności przemysłowej;
Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
Tajemnice przedsiębiorstwa;
Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Art. 19
Uchylono
Art. 20
Szkalowanie wizerunku drugiej osoby jest fałszywą i nie uprzywilejowaną publikacja w formie pisemnej, drukowanej oraz ustnej następującej
Zniesławienie
Oszczerstwo
Art. 21
Każdy obywatel Stanu San Andreas jest wolny i równy bez względu na płeć, kolor skóry, religię, pochodzenie oraz orientację seksualną.
Art. 22
Prawa wierzyciela:
Wierzyciel może żądać od dłużnika spełnienia określonego świadczenia. Dłużnik ma obowiązek spełnić to zobowiązanie.
Wierzyciel ma prawo do wyboru formy metody windykacji.
Wierzyciel może od razu skierować sprawę do sądu i komornika. Może też najpierw wykorzystać wszystkie możliwości polubowne za pośrednictwem DOJ. Rozpocząć czynności pozaprocesowe lub przedprocesowe mające na celu uregulowanie długu (wezwań do zapłaty, negocjacje).
Dłużnik odpowiada całym posiadanym majątkiem.
Art. 23
Każdy obywatel stanu ma obowiązek posiadania ważnego ubezpieczenia OC pojazdu. Wyjątek stanowi posiadanie ważnej umowy która uwzględnia świadczenie danej usługi.
Art. 24
Każdy obywatel który przekroczy debet $250 000 tysięcy dolarów będzie ścigany urzędowo.
Jeżeli obywatel nie zgłosi się w ciągu 7 dni, komornik wejdzie na majątek osoby ściganej.
Po 7 dniach od zadłużenia, komornik może zająć każdy samochód, posiadłość oraz aktywa posiadane przez osobę zadłużoną. (W tym pojazdy limitowanie oraz posiadłości)
Art. 25
Rozprawa sądowa jest obowiązkowo w przypadku gdy wyrok wynosi powyżej 250 miesięcy pozbawienia wolności lub $650 000 kary grzywny.
Art. 26
Departament Sprawiedliwości może zabrać oraz oddać na przetarg firmę jeżeli właściciel danej firmy był karany kilkukrotnie min. 4x oraz jego wyroki łącznie wyniosą 450 miesięcy
Art. 27
Każdy obywatel San Andreas posiada prawo do porządku społecznego.
Art. 28
Każdy obywatel ma prawo odmówić składania zeznań.
Art. 29
Każdy obywatel ma prawo do podjęcia pracy, jak i otworzenia własnej działalności gospodarczej, na godnym, publicznym poziomie dostępności.
Art. 30
Każdy obywatel ma w obowiązku nieść pomoc innym obywatelom stanu, włączając w to pomoc medyczną jak i pomoc psychiczną bez znaczenia, jakiego pochodzenia, koloru skóry czy religii jest osoba potrzebująca.
Art. 31
Każdy obywatel ma obowiązek poinformowania urzędów podatkowych, odnośnie stanu majątkowego, jak i ujawnienia źródła dochodu w terminie do 14 dni od momentu nabycia.
Art. 32
Każdy obywatel ma obowiązek współpracować z organami federalnymi, jak i stanowymi.
Art. 33
Każdy obywatel ma prawo do organizowania spotkań towarzyskich, jak i przynależności do stowarzyszeń publicznych. Każda organizacja lub stowarzyszenie, która będzie godzić w bezpieczeństwo publiczne, łamać konstytucje federalną lub stanową, może zostać uznana za nielegalną.
Art. 34
Każdy obywatel ma prawo do posiadania własności dóbr materialnych, oraz intelektualnych.
Art. 35
Każdy obywatel ma prawo do świadczeń socjalnych, zabezpieczenia socjalnego, urlopu, ochrony zdrowia oraz wynagrodzenia za wykonaną prace.
Art. 36
Każdy obywatel ma prawo do godnego życia.
Art. 37
Każde działanie prowadzone w budynku administracji publicznej, podlega zgłoszeniu organom zarządzającym na terenie danego obszaru metropolitarnego, hrabstwa lub stanu oraz departamentom służb publicznych, stacjonujących w ww. jednostce urbanizacyjnej.
Art. 38
Niniejsza konstytucja i zgodnie z nią wydane ustawy Stanów Zjednoczonych oraz wszystkie traktaty, które zostały lub zostaną zawarte z ramienia Stanów Zjednoczonych, stanowią najwyższe prawo krajowe. Jest ono wiążące dla sędziów każdego stanu, nawet gdyby było sprzeczne ze stanową konstytucją lub ustawą.
Art. 39
Członkowie ciał ustawodawczych poszczególnych stanów oraz wszyscy funkcjonariusze władz wykonawczych i sądowych, zarówno Stanów Zjednoczonych, jak też poszczególnych stanów, obowiązani są złożyć przysięgę lub ślubowanie, że będą służyć niniejszej konstytucji. Nigdy jednak powierzenie w służbie Stanów Zjednoczonych jakiegoś urzędu lub funkcji publicznej nie może być uzależnione od wyznania wiary.
Art. 40
W każdym stanie zapewnia się pełną wiarę i uznanie aktom urzędowym, dokumentom i orzeczeniom sądowym każdego innego stanu. Departament Sprawiedliwości może w drodze powszechnie obowiązujących ustaw określić środki, dowodzące istnienia takich aktów, dokumentów i orzeczeń, oraz skutki, jakie wywołują.
Art. 41
Obywatele każdego stanu korzystają w innych stanach z wszelkich przywilejów i swobód obywateli miejscowych. Kto będąc oskarżony w jednym stanie o zdradę albo inną zbrodnię lub występek zbiegnie i zostanie ujęty w innym stanie, a władza wykonawcza stanu, z którego zbiegł, zażąda jego wydania, powinien być wydany i odstawiony do stanu, właściwego do orzekania w sprawie o dane przestępstwo.
Art. 42
Stany Zjednoczone poręczają każdemu stanowi w ramach niniejszej Unii republikańską formę rządów, zapewniają każdemu stanowi obronę przed najazdem oraz zamieszkami wewnętrznymi.
Art. 1
Funkcjonariusz publiczny jest to osoba pełniąca szczególna pozycje zawodowa związaną ze sprawowaniem władzy publicznej na gruncie Prawa Stanowego.
Art. 2
Funkcjonariuszem publicznym jest pracownik: Law Enforcement, Department Of Justice, Emergency Medical Services.
Art. 3
Każdy funkcjonariusz publiczny dba o dobra i bezpieczeństwo każdego obywatela, na służbie przekłada on życie oraz zdrowie obywateli ponad materialność.
Art. 4
Pracownik EMS:
Zobligowani są do przestrzegania swoich wytycznych wewnątrz instytucyjnych, które nie są jawne.
Każdy pracownik EMS ma prawo wydawania poleceń takich jak:
nakaz opuszczenia szpitala z powodem,
nakaz stosowania się do zasad szpitala,
nakaz zdjęcia zamaskowania,
nakaz chowania broni,
nakaz udrożnienia drogi
ogólny nakaz stosowania się do poleceń w granicach praw.
Pracownik EMS Services stawia na służbie życie pacjenta ponad swój czas prywatny oraz materialność.
Miejsce stacjonowania jest to każdy ustanowiony szpital oraz obszar dookoła miejsca interwencji.
EMS ma prawo odmówić pomocy poszkodowanemu, jeśli medyk uzna, iż może pacjentowi tylko zaszkodzić, powołując się tym samym na klauzule sumienia.
EMS ma obowiązek informowania pacjenta o ewentualnych powikłaniach w leczeniu, gdy takowe mogą wystąpić.
EMS ma obowiązek przestrzegania Przysięgi Hipokratesa od momentu rozpoczęcia pracy, aż do zakończenia pracy w departamencie zdrowia.
EMS ma obowiązek przeprowadzenia wnikliwej analizy śmierci denata, w momencie wystawiania przez medyka aktu zgonu.
EMS ma obowiązek kompetentnej reprezentacji departamentu niezależnie, czy znajduje się pracownik na służbie, czy też po za nią.
EMS ma prawo odmówić wydania karty pacjenta jeśli:
❯ Zostanie on o to bezpodstawnie poproszony, przez organy ścigania w związku z poszukiwaniem,
❯ Zostanie on o to poproszony bez zgody Dyrektora Departamentu, który uprzednio ma obowiązek wytoczenia aktu oskarżenia z informacją o istnieniu materiału dowodowego oraz podejrzeń na osobę, o której informacje pytamy,
❯ Osobom nieupoważnionym prawnie do pozyskania informacji w zakresie stanu i zdrowia pacjent
EMS ma prawo do użycia środków przymusu bezpośredniego w postaci tazera prawnie bezpiecznego w sytuacji w której obywatel:
❯ stosuje w stronę pracownika bądź pracowników służby zdrowia agresję słowną bądź fizyczną i poczuje się on zagrożony:
❯ zostanie naruszona jego nietykalność cielesna,
❯ łamie bądź narusza artykuł prawny który mówi o wydawaniu poleceń przez pracownika EMS
❯ stwarza zagrożenie na terenie szpitala dla innych obywateli przebywających na terenie obiektu,
❯ zaburza prawidłową prace jednostki EMS, następnie pracownik służby zdrowia zobowiązany jest powiadomić funkcjonariuszy policji o zaistniałej sytuacji.
Art. 5
Pracownicy DOJ:
Zobligowani są do przestrzegania swoich wytycznych wewnątrz instytucyjnych, które nie są jawne.
Każdy pracownik DOJ ma prawo wydawania poleceń takich jak:
nakaz opuszczenia budynku Departamentu Sprawiedliwości,
nakaz zdjęcia zamaskowania,
nakaz chowania broni,
nakaz udrożnienia drogi na terenie Departamentu Sprawiedliwości
ogólny nakaz stosowania się do poleceń w granicach praw.
Miejscem stacjonowania służb jest budynek Departamentu Sprawiedliwości, obszar dookoła miejsca interwencji oraz biuro na komendzie policji.
Pracownicy DOJ mogą ubiegać się o sprawowanie nadzoru nad sprawami prowadzonymi przez Law Enforcement, EMS.
Pracownicy DOJ nie mogą kwestionować procedur wewnętrznych Law Enforcement, EMS, mogą wnieść wniosek formalny o ich zmianę do Zarządu danych instytucji.
Pracownicy DOJ mają prawo do nadzoru firm oraz przeprowadzenia kontroli działalności za zgodą Dyrektorstwa Departamentu Sprawiedliwości lub Prokuratora Generalnego.
Zarząd Departamentu Sprawiedliwości ma możliwość wnieść wniosek do zarządu Law Enforcement, bądź zarządu EMS o zawieszenie funkcjonariusza na służbie do 72 godzin. Wniosek ten ma być tylko pisemną formą, która ma obowiązek posiadać argumentację.
Art. 6
Pracownik Law Enforcement:
Zobligowani są do przestrzegania swoich wytycznych wewnątrz instytucyjnych, które nie są jawne.
Każdy pracownik Law Enforcement ma prawo decydować za miejsce jego stacjonowania: Odpowiada to możliwości wydawania poleceń takich jak:
nakaz opuszczenia Komendy,
nakaz zdjęcia zamaskowania,
nakaz chowania broni,
nakaz udrożnienia drogi na terenie Komendy
nakaz stosowania się do poleceń w granicach prawa.
Funkcjonariusz ma prawo wydać nakaz opuszczenia komendy przez funkcjonariusza DOJ, jednak nie może tego zrobić, jeśli dana osoba bierze udział w interwencji która nie została ukończona (nie tyczy się członka Zarządu DOJ oraz biura na komendzie).
Miejsce stacjonowania jest to każdy ustanowiony komisariat oraz obszar dookoła miejsca interwencji.
Pracownicy Law Enforcement nie mogą kwestionować procedur wewnętrznych DOJ, EMS, mogą wnieść wniosek formalny o ich zmianę do Zarządu danych instytucji.
Policja ma obowiązek przedstawienia praw oraz wylegitymowania się każdemu zatrzymanemu obywatelowi.
Każdy funkcjonariusz policji ma obowiązek wylegitymowania się obywatelowi z którym podejmuje jakąkolwiek interwencje. Nie dotyczy funkcjonariuszy nie jawnych
Policja ma obowiązek zapewnienia godnych warunków podczas przesłuchania podejrzanego.
Policja ma obowiązek zapewnienia ochrony świadkom oraz oskarżonym na komisariacie Policji.
Policja ma obowiązek udzielenia pierwszej pomocy zatrzymanemu, oraz zapewnienie mu niezbędnych materiałów w postaci jedzenia oraz picia gdy to konieczne.
Policja ma obowiązek przestrzegania procedur zatrzymania, na każdym etapie swojej służby.
Funkcjonariusze policji mają obowiązek stosować się do statutu departamentu, w którym pracują
Policja ma obowiązek dostarczenia aktu oskarżenia do prokuratury, w trakcie bieżącego postępowania karnego.
Art. 7
Pracownicy United States Secret Service:
Zobligowani są do przestrzegania swoich wytycznych wewnątrz instytucyjnych, które nie są jawne.
Każdy pracownicy United States Secret Service ma prawo decydować za miejsce jego stacjonowania: Odpowiada to możliwości wydawania poleceń takich jak:
nakaz opuszczenia siedziby USSS (DOJ),
nakaz zdjęcia zamaskowania,
nakaz chowania broni,
nakaz udrożnienia drogi na terenie DOJ
nakaz stosowania się do poleceń w granicach prawa.
Funkcjonariusz USSS ma prawo przeszukać osobe posiadając argumentacje tylko na terenie DOJ.
Miejscem stacjonowania służb jest budynek Departamentu Sprawiedliwości, obszar dookoła miejsca interwencji oraz biuro na komendzie policji.
Funkcjonariusze Służby Ochrony Stanów Zjednoczonych (USSS) mają obowiązek chronić Dyrekcję Stanów Zjednoczonych, ich rodziny oraz inne osoby wyznaczone do ochrony przez Kongres Stanów Zjednoczonych lub Sekretarza Bezpieczeństwa Wewnętrznego, podczas ich pobytu.
Ochrona ta obejmuje ochronę fizyczną osób chronionych oraz prowadzenie dochodzeń w sprawie wszelkich zagrożeń dla ich bezpieczeństwa.
Agencja monitoruje i chroni infrastrukturę finansową USA, w tym banki, systemy płatnicze i inne kluczowe elementy.
Związku z zagrożeniami terrorystycznymi USSS może prowadzić działania antyterrorystyczne tylko na doju.
USSS ma również za zadanie ochronę kluczowych obiektów rządowych, w tym Białego Domu.
Art. 8
Funkcjonariusz publiczny wraz z dobranymi osobami do pomocy jest chroniony prawnie, lecz podlega odpowiedzialności karnej za popełnione czyny.
Art. 9
Uchylono
Art. 10
Zarząd Law Enforcement ma prawo wnieść wniosek do członka Zarządu Departamentu Sprawiedliwości o zawieszenie pracownika DOJ na służbie do 72 godzin. Wniosek ten ma mieć formę pisemną, który ma obowiązek posiadać argumentację.
Art. 11
Korupcję w służbach opisuje Kodeks Karny Stanu San Andreas
Art. 12
Wszelkie wytyczne wewnątrz instytucyjne Law Enforcement, DOJ, EMS, nie są jawne. Wytyczne mogą zostać udostępnione tylko na pisemny wniosek, poparty ważnym powodem członka Zarządu Departamentu Sprawiedliwości.
Art. 13
Prokurator ma prawo do nadzoru każdego śledztwa, toku postępowania bądź innej formy prowadzenia sprawy przez Law Enforcement po poinformowaniu o takiej chęci odpowiedniego organu wewnętrznego Law Enforcement
Art. 14
Law Enforcement ma pełne prawo do przeszukania obywatela bądź pojazdu, przy posiadaniu odpowiedniej argumentacji.
Art. 15
Służby publiczne oraz firmy mają obowiązek spisywania umów do świadczenia sobie usług. Umowy muszą być zawarte w Departamencie Sprawiedliwości.
Art. 16
Wymogi które trzeba spełnić aby służby porządkowe użyły broni.
Podmiot posiada broń lub próbuje uzyskać dostęp do broni w okolicznościach wskazujących na zamiar użycia jej przeciwko funkcjonariuszowi lub osobom postronnym.
Podmiot wycelował w stronę funkcjonariusza. (Jeżeli nie posiada zakładników możemy oddać strzał, jeśli posiada zakładników lecz nie zagraża ich życiu.)
Obiekt jest uzbrojony i ucieka, aby uzyskać taktyczna przewagę w postaci osłony.
Podmiot może spowodować śmierć lub poważne obrażenia ciała, lub w inny sposób obezwładnić funkcjonariuszy bez śmiercionośnej broni i demonstruje taki zamiar.
Próbuje uciec z miejsca gwałtownej konfrontacji, w której podmiot spowodował śmierć, usiłował spowodować śmierć lub poważne obrażenia fizyczne.
Podmiot próbuje przejąć kontrolę nad pojazdem uprzywilejowanym należącym do służb porządkowych.
Podmiot ucieka z FTS
Art. 1
Procedura postępowania karnego wszczynana jest po ujawnieniu informacji o możliwości zaistnienia przestępstwa lub wykroczenia przez uprawniony do tego organ.
Art. 2
Postępowanie karne jest nadzorowane przez DOJ.
Art. 3
Postępowanie sądowe może zostać wszczęte przez każdą osobę posiadającą pełną zdolność do czynności prawnych poprzez złożenie pozwu poprzez pełnomocnika DOJ.
Art. 4
Prowadzący dochodzenie ma obowiązek zabezpieczyć wszelkie dowody, które pozwolą na ujawnienie i ukaranie sprawcy przestępstwa lub wykroczenia.
Art. 5
Po zebraniu materiału dowodowego pracownik DOJ, kieruje do sądu odpowiednio akt oskarżenia.
Art. 6
Osoba, która została aresztowana, musi zostać poinformowana o przysługujących jej prawach.
Art. 7
Osoba, w stosunku do której wystawiono nakaz stawiennictwa, ma obowiązek stawić się w wyznaczonym miejscu i czasie przez osobę piastującą stanowisko urzędowe, będąc tym samym poinformowanym o przyczynie wezwania. Osoba która nie stawi się na wezwanie bez uzasadnionej przyczyny, może zostać ukarana karą porządkową i doprowadzeniem do sądu siłą.
Art. 8
Osoba ma obowiązek stawiennictwa przed sądem, jeżeli została wezwana w charakterze świadka. Stosuje się bezpośrednio Art. 7
Art. 9
Sędzia w wyroku końcowym rozstrzyga o wysokości kosztów postępowania i
stronie lub stronach je pokrywającej.
Art. 10
Sędzia może wraz z wymierzeniem kary orzec o zastosowaniu środków karnych. Środkami karnymi są:
Pozbawienie praw publicznych;
Zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej;
Zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi;
Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu;
Zakaz wstępu na imprezę masową;
Zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych;
nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym;
Zakaz prowadzenia pojazdów na czas określony lub nieokreślony;
Poręczenie majątkowe;
Podanie wyroku do publicznej wiadomości.
Art. 11
Egzekucja z majątku może zostać wszczęta, gdy osoba nie stosuje się do wyroku, mandatu bądź grzywny, Egzekutywę majątkową może wszcząć Sędzia. W jej wyniku osoba może utracić każde dobro materialne wskazane przez Sędziego tj. ruchomość lub nieruchomość.
Art. 12
Postępowanie jest dwuinstancyjne.
§1. Obywatel posiada prawo do apelacji od wyroku/mandatu do 7 dni od daty jego otrzymania.
§2. Wyrok/mandat staje się prawomocny po 7 dniach od daty jego otrzymania, wyjątek stanowi trwająca apelacja bądź postępowanie w sprawie.
§3. Od wyroku prawomocnego nie można się odwołać.
Art. 13
Cały przebieg rozprawy sądowej jest zawarty w niejawnym dokumencie DOJ. Pełnomocnik ma obowiązek poinformować klienta o poprawnym przebiegu i należności jego zachowania.
Art. 14
Prowadzący sprawę pracownik DOJ może oczyścić zatrzymanego z zarzutów w przypadku znikomej szkodliwości społecznej czynu lub przekroczeniu uprawnień przez funkcjonariusza prowadzącego sprawę.
Art. 15
Podczas aresztowania przez organy ścigania każdy z obywateli ma prawo do adwokata. W przypadku braku środków na pokrycie kosztów takiej usługi, prawnik zostaje przydzielony obywatelowi za darmo z urzędu, pomoc ta stanowi pierwszą instancję sporu która umożliwia udzielenie pomocy w kierunku obeznania sytuacji oraz ustaleń.
§1. Czas interwencji nie powinien przekraczać 10 minut.
§2. W sytuacjach popartych argumentami czas obowiązujący w §1 może zostać zniesiony.
Art. 1
Sądy dzieli się na Sąd Powszechny i Sąd Najwyższy.
Art. 2
Sądy ustanawia się na wydziały:
Wydział Cywilny
Wydział Karny
Dyscyplinarny
Art. 3
Sąd Najwyższy jest jednostką w którego skład wchodzi Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości oraz powołane osoby.
Art. 4
Nadzór nad Sądem Powszechnym sprawuje Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości wraz z powołanymi osobami.
Art. 5
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sądach bez bliższego ich określenia, rozumie się przez to sąd powszechny.
Art. 6
Osoby pozostające ze sobą w stosunku pokrewieństwa w linii prostej lub powinowactwa w linii prostej albo w stosunku przysposobienia, małżonkowie oraz rodzeństwo nie mogą być sędziami rozprawy toczonej przeciwko ich członkom rodziny.
Art. 7
Wydział cywilny zajmuje sprawami z zakresu prawa cywilnego, spraw dotyczących demoralizacji i czynów karalnych nieletnich, leczenia osób uzależnionych od alkoholu oraz od środków odurzających i psychotropowych oraz spraw związanych z niewywiązaniem się z umów cywilnych oraz innych środków uznanych przez Sędziego prowadzącego niezwiązanych z prawem Karnym.
Art. 8
Wydział Karny zajmuję się sprawami z zakresu Prawa Karnego.
Art. 9
Wydział Dyscyplinarny zajmuję się sprawami z zakresu Kontroli Firm oraz Służb Publicznych.
Art. 10
Na potrzeby Zarząd Departamentu Sprawiedliwości może utworzyć następny wydział, jednak musi być usankcjonowany jako zmiana prawa i muszą być określone jego zakres i działania.
Art. 11
Sędzia prowadzący wskazuje na wydział prowadzenia jego sprawy.
Art. 12
Zarząd Departamentu Sprawiedliwości poprzez wniosek może ogłosić stan nadzwyczajny bądź inne sprawy ustawodawcze które są korygowane wedle wydano rozporządzenia.
Art. 13
Sędzia jest najwyższym urzędnikiem stanu. Podlega jedynie Sędziemu Najwyższemu.
Art. 14
Sędziego nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej podczas istnienia jego licencji ani po jej wygaśnięciu. Wyjątek stanowi zgoda udzielona przez Sąd dyscyplinarny.
Art. 15
Sędzia ma prawo wydać wyrok, który nie jest zawarty ustawą bądź nie jest określony w Kodeksie Karnym. Sędzia ma prawo wydać wyrok większy, bądź mniejszy niż mówi o tym Kodeks Karny. Jego wyrok nie musi być związany z ustalonymi artykułami.
Art. 16
Każda próba kwestionowania wyroku prawomocnego również stanowiąca próbę podważenia niezawisłości Sędziego może zostać uznana jako zdrada stanu. Orzeknie o tym Zarząd Departamentu Sprawiedliwości bądź jego członek w procesie Sądu Najwyższego.
Art. 17
Sąd Najwyższy jest to najwyższy organy sprawowania władzy, którego wyrok jest prawomocny od razy po wydaniu i nie przysługuje do niego apelacja.
Art. 18
Rozprawa Sądu Najwyższego może zostać powołana przez Sędziego Najwyższego i to on decyduje o jej istnieniu. Sąd Najwyższy zajmuje się osądzaniem Sędziów oraz ma prawo Postanowień Początkowych, Cywilnych rozwiązać każdą firmę, stowarzyszenie oraz związek zawodowy.
Art. 19
Jedynym sposobem na ukaranie Sędziego jest tok rozprawy sądowej prowadzonej przez Sąd Najwyższy.
Art. 20
Jedynym sposobem na ukaranie Sędziego Najwyższego jest tok rozprawy sądowej prowadzonej przez Sędziów Stanowych powołanych przez Gubernatora Stanu.
Art. 21
O przebiegu rozprawy decyduje Sędzia najwyższy i nikt, nawet Sędzia nie może podważyć jego zdania.
Art. 22
Każde zachowanie ze strony obywatela bądź funkcjonariusza publicznego, które Sędzia uzna za zamach na jego zdrowie bądź życie jest uznawane jako terroryzm.
Art. 23
Sędzia oraz pracownik DOJ nie ma obowiązku tłumaczyć się żadnemu funkcjonariuszowi publicznemu z prowadzenia czynności służbowych bądź federalnych.
Art. 24
Na wniosek złożony do sędziego, strony po ówczesnym przedstawieniu odpowiedniej argumentacji oraz wcześniejszym porozumieniu stron mają prawo ubiegać się o zastosowanie ugody związanej z wyrokiem
Art. 25
Termin Zdrady Stanu koryguje Kodeks Karny San Andreas zawierający informację o obowiązujących czynach które finalnej ocenie podlegają sędziemu najwyższemu.
Art. 26
Głównym organem rozstrzygającym spory karne i cywilne jest Sąd Stanowy mający swoją siedzibę w Los Santos.
Art. 27
Niezbędnym elementem każdego procesu karnego jest powołanie ławy przysięgłych.
Art. 28
Ława przysięgłych składa się minimum z 4 członków.
Art. 29
Każdy z powołanych ławników po zakończonym procesie otrzymuje wynagrodzenie za udział w sprawie.
Art. 30
Podając dokładne uzasadnianie strony postępowania mają prawo do wyłączenia danego ławnika z procesu.
Art. 31
Władza sądowa rozciąga się:
❯ na wszystkie sprawy rozpatrywane według zasad prawa i słuszności pod rządem niniejszej konstytucji, ustaw Stanów Zjednoczonych albo traktatów, które w ich imieniu zostały lub zostaną zawarte,
❯ na spory, w których Stany Zjednoczone są stroną,
❯ na spory między dwoma lub kilku stanami,
❯ między jednym stanem a obywatelami innego stanu,
❯ między obywatelami różnych stanów,
❯ między jednym obywatelem a drugim obywatelem.
Wszystkie sprawy karne, rozpatruje sąd przysięgłych, a postępowanie toczy się w tym stanie, w którym dane przestępstwa zostały popełnione. Miejsce lub miejsca rozpatrywania spraw o przestępstwo, popełnione poza obszarem któregokolwiek ze stanów, określa Sąd Najwyższy w drodze ustawy.
Art. 32
Zdradą przeciwko Stanom Zjednoczonym może być tylko prowadzenie przeciwko nim wojny albo łączenie się z ich wrogami, udzielanie im pomocy i poparcia. Skazanym za zdradę można być tylko wówczas, gdy sam fakt zostanie wyraźnie stwierdzony zeznaniami dwóch świadków albo przyznany na publicznej rozprawie. Sąd Najwyższy ma prawo wyznaczać kary za zdradę, ale nie mogą one dotknąć spadkobierców, a mienie skazanego można przejąć tylko na okres jego życia.
Art. 33
Rozprawa cywilna musi rozpocząć się 5 dni od czasu wpłynięcia wniosku do Sądu Stanowego, a karna w 7 dni.
Art. 34
Każdy obywatel ma prawo do procesu z udziałem bezstronnej ławy przysięgłych, której zadaniem jest orzeczenie o winie lub o niewinności oskarżonego.
Art. 1
Licencja na broń wydawana jest u upoważnionych funkcjonariuszy Los santos law enforcement.
§1. Dyrektor Departamentu Sprawiedliwości może wydać nakaz, aby takową licencję wydać wybranej osobie pomijając badania psychologiczne i nie mając obowiązku płacenia.
§2. Aby wydać takową licencję należy przedstawić zarządowi Law Enforcement przyczynę takiego postępowania.
§3. Zarząd Law Enforcement może odrzucić nakaz bez podania przyczyny w przypadku ochrony sprawy.
§4. Zarząd Law Enforcement może odrzucić nakaz podając przyczynę.
§5. Więcej informacji znajdziesz tutai i tutaj
Art. 2
Aby ubiegać się o licencję, należy pozytywnie zdać testy psychologiczne u uprawnionego członka biura psychologów.
Art. 3
Licencja na broń zezwala na użytkowanie broni klas 2 z numerem seryjnym broni pochodzącej z legalnych źródeł. Reszta uznawana jest za nielegalną
§1. Broń uznawana za legalną którą można zarejestrować:
Pistol
Pistol MK2
Ceramic pistol
Art. 4
Pracownik Law Enforcement oraz Sędzia ma prawo odebrać danej osobie licencje na broń po ówczesnym przedstawieniu argumentami bądź w przypadku, gdy osoba stwarza zagrożenie wobec funkcjonariuszy publicznych lub złamała prawo.
Art. 5
Gdy osobie przedstawiono zarzut terroryzmu, należy odebrać ową licencję z dożywotnim zakazem ponownego jej wyrobienia.
Art. 6
Koszty wyrobienia licencji na broń są zależne od podmiotów odpowiadających za poszczególne etapy.
Art. 7
Broń została podzielona na następujące klasy:
Klasa “1” - broń biała, każda broń tępa oraz latarka.
Klasa “2” - broń palna krótka (zarejestrowana w Ammu Nation)
Klasa “3” - broń palna automatyczna, snajperska oraz każda inna długolufowa.
Klasa "4" - Ładunki wybuchowe, bomby, granaty.
Każdy obywatel ma prawo do posiadania broni palnej wyrobioną przez odpowiedni urząd. Organem wydającym pozwolenie na broń krótką, jest Law Enforcement w obrębie jurysdykcji stanu San Andreas.
Art. 1
Dopuszczalna prędkość na terenie miasta wynosi 80 KM/H
Dopuszczalna prędkość na terenie miasta na autostradzie wynosi 120 KM/H
Art. 2
Dopuszczalna prędkość poza terenem miasta wynosi 100 KM/H
Dopuszczalna prędkość poza terenem miasta na autostradzie wynosi 150 KM/H
Art. 3
Prawo jazdy dzieli się na następujące kategorie:
Kategoria “A” - Motocykle, Quady, Pojazdy trójkołowe lekkie
Kategoria “B” - Osobowe, Vany, mini dostawcze
Kategoria “C” - Pojazdy ciężarowe, Pojazdy dostawcze
Art. 4
Obywatel zobligowany jest do posiadania ważnego prawa jazdy odpowiadającego kategorii poruszanym pojazdem.
Art. 5
Obywatel zobligowany jest do poruszania się pojazdem z ważnym ubezpieczeniem OC.
Art. 6
Wykroczenia drogowe koryguje Kodeks Karny Stanu Andreas.
Art. 1
Maksymalna kara więzienia bez rozprawy sądowej wynosi 250 miesięcy. Maksymalna kara grzywny bez rozprawy sądowej to 650.000$
Art. 2
Prawa oskarżonego muszą zostać mu przedstawione do czasu odczytania zarzutów, jeśli takowa czynność nie zostanie wykonana pracownik DOJ, pełniący funkcję adwokata ma prawo obniżyć wyrok stosując podział kary na pół.
Art. 3
Osoba podlegająca karze poniżej 60 miesięcy, może wnioskować o zmianę kary czasowej na pieniężną.
Grzywna za wykroczenia nie podlega zarzutom ciężkim.
Osoba wnioskująca o zmianę kary czasowej na pieniężną nie powinna być osobą biegle karaną.
Art. 4
Prawa Mirandy przysługują osobom zatrzymanym, prawa te muszą zostać przeczytane przez Funkcjonariuszy obowiązkowo.
Witam, z tej strony (imię i nazwisko i pokazujemy odznakę). Ma Pan/Pani prawo zachować milczenie, wszystko co Pan/Pani powie, może i zostanie użyte przeciwko Tobie w sądzie. Masz prawo do adwokata i psychologa, jeżeli Cię nie stać na adwokata zostanie on Ci przydzielony z miasta, jeżeli takowy znajduje się na mieście. Masz prawo do jednego telefonu nie trwającego dłużej niż 2,5 minuty, przy funkcjonariuszu policji tak aby słyszał całą rozmowę. Próba rozmowy o odbicie itp automatycznie zakończy rozmowę. Czy zrozumiałeś swoje prawa.
Jeśli zatrzymany potwierdzi znajomości swoich praw po ich przeczytaniu, należy kontynuować interwencję, jeśli zaprzeczy czyta się Prawo Mirandy ponownie. Jeżeli zaprzeczy ponownie, funkcjonariusz nie ma obowiązku czytania po raz kolejny Prawa Mirandy. Milczenie oznacza zgodę i znajomość praw mirandy
Art. 5
Adwokaci mają prawo do porozmawiania z klientem na osobności.
Art. 6
Skargę na przebieg interwencji służb w zależności od strony zaniedbanej należy kierować do jednostek wewnętrznych.
Art. 7
Zarząd Departamentu Sprawiedliwości upoważniony jest do wprowadzania zmian w Prawie Stanu, zależnie od zmian musi odpowiednio wcześnie poinformować o ich wprowadzaniu
Art. 8
Law Enforcement ma obowiązek poinformować pracownika DOJ o potrzebie uczestnictwa w interwencji jeśli zarzucany wyrok wynosi lub jest większy niż 150 miesięcy lub 325.000$.
§1. Department Of Justice decyduje o możliwości uczestnictwa w interwencji, w przypadku braku dostępności jednostek bądź uargumentowany powodów może takowej odmówić.
§2. Wyrok wystawiony bez interwencji Department Of Justice jest wyrokiem nieprawomocnym w sytuacji ich dostępności, wyjątek stanowi odmowa Departamentu dotycząca interwencji bądź uzyskana zgoda z strony Department Of Justice.
§3. W sytuacjach nadzwyczajnych pracownicy Departamentu Policji są zobowiązani do ustalenia możliwego rozwiązania z Departamentem Sprawiedliwości.
§4. Odmowa uzyskania pomocy prawnej nie zwalnia z przestrzegania Art. 8
Art. 9
Pracownik DOJ pełniący służbę adwokata w zależności od popełnionych przestępstw ma prawo zejść z wyroku maksymalnie o 25%
Poprawka I.
Żadna ustawa nie może wprowadzić religii ani zabronić swobodnego praktykowania jej, ograniczać wolności słowa lub prasy ani prawa ludu do spokojnych zgromadzeń lub do składania naczelnym władzom petycji o naprawienie krzywd.
Poprawka II.
Nie wolno ograniczać praw ludu do posiadania i noszenia broni, gdyż bezpieczeństwo wolnego stanu wymaga dobrze wyszkolonej milicji.
Poprawka IV.
Prawa ludu do nietykalności osobistej, mieszkania, dokumentów i mienia nie wolno naruszać przez bezzasadne rewizje i zatrzymanie; nakaz w tym przedmiocie można wystawić tylko wówczas, gdy zachodzi wiarygodna przyczyna potwierdzona przysięgą lub zastępującym ją oświadczeniem. Miejsce podlegające rewizji oraz osoby i rzeczy podlegające zatrzymaniu powinny być w nakazie szczegółowo określone.
Poprawka V.
Nikt nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za zbrodnię główną lub inne hańbiące przestępstwo bez aktu oskarżenia uchwalonego przez wielką ławę przysięgłych z jej własnej inicjatywy lub na wniosek prokuratora, chyba, że chodzi o sprawę dotyczącą lądowych lub morskich sił zbrojnych albo milicji w czynnej służbie podczas wojny lub niebezpieczeństwa publicznego. Nie wolno też nikomu za to samo przestępstwo wymierzać dwukrotnie kary na życiu lub zdrowiu. Nikt nie może być zmuszony do zeznawania w sprawie karnej na swoją niekorzyść, ani tez zostać bez prawidłowego wymiaru sprawiedliwości pozbawiony życia, wolności lub mienia. Własność prywatną można przejąć na użytek publiczny tylko za sprawiedliwym odszkodowaniem.
Poprawka VI.
Przy ściganiu przestępstw przysługuje oskarżonemu prawo do szybkiego i publicznego procesu przed bezstronnym sądem przysięgłych tego stanu i okręgu, w którym przestępstwo zostało popełnione; określenie tego okręgu musi wynikać z wydanej uprzednio ustawy. Oskarżony ma też prawo do zawiadomienia o rodzaju i podstawie oskarżenia, do konfrontacji ze świadkami oskarżenia, wezwania do obowiązkowego stawiennictwa środków obrony oraz do pomocy prawnej przy obronie.
Poprawka VII.
W prowadzonych według prawa powszechnego sprawach cywilnych, w których wartość przedmiotu sporu przekracza dwadzieścia dolarów, utrzymuje się właściwość sądu przysięgłych, a fakty, ustalone przez taki sąd, nie mogą być ponownie ustalane przez jakikolwiek sąd Stanów Zjednoczonych według innych zasad, niż wynikające z prawa powszechnego.
Poprawka VIII.
Zabrania się żądać nadmiernych kaucji ani wymierzać nadmiernych grzywien albo stosować kar okrutnych lub wymyślnych.
Poprawka IX.
Wymienienie w konstytucji określonych praw nie oznacza zniesienia lub ograniczenia innych praw, przysługujących ludowi.
Poprawka XV.
§ 1 Ani Stany Zjednoczone, ani żaden stan nie może pozbawić ani ograniczać praw wyborczych obywateli Stanów Zjednoczonych ze względu na rasę, kolor skóry lub poprzednie niewolnictwo.
§ 2 Kongres ma prawo zabezpieczyć wykonanie niniejszego artykułu przez odpowiednie ustawodawstwo.
Poprawka XVI.
Departament Sprawiedliwości ma prawo nakładać i ściągać podatki od wszelkiego rodzaju dochodów i nie musi przy tym uwzględniać ani proporcjonalnego rozdziału między poszczególne stany, ani też jakichkolwiek szacunków lub spisów ludności.
Poprawka XVIII.
§ 1 Niniejszym zabrania się, wytwarzania, sprzedaży i przewozu substancji narkotyzujących, jak również ich importu i eksportu.
§ 2 Departament Sprawiedliwości i poszczególne stany są w równej mierze uprawnione do zapewnienia przez odpowiednie ustawodawstwo wykonania niniejszego artykułu.
Terry v. Ohio 392 U.S 1 (1968)
Terry przeciwko Ohio stwierdza, że policja ma prawo rozsądnie przeszukiwać osoby dla ich własnego bezpieczeństwa (Tj. Aby upewnić się, że nie ma przy nich broni).
Tennessee v. Garner 471 U.S 1 (1985)
Tennessee v. Garner ustala, że policja ma prawo użyć śmiertelnej siły wobec osoby, która, zgodnie z uzasadnionymi przekonaniami, wyrządzi dalszą krzywdę innym w trakcie ucieczki (np. Osoba, która popełniła morderstwo i ucieka pieszo lub w pojeździe).
Mapp v. Ohio 367 U.S 643 (1961)
Mapp przeciwko Ohio stwierdza, że wszelkie dowody zebrane nielegalnie, bez prawdopodobnej przyczyny, bez pozwolenia lub bez nakazu, nie mogą być wykorzystane w sądzie.
Miranda v. Arizona 384 U.S 436 (1966)
Miranda przeciwko Arizonie ustala, że wszelkie oświadczenia składane przez oskarżonego w areszcie podczas przesłuchania są dopuszczalne jako dowód w procesie karnym tylko wtedy, gdy organy ścigania pouczyły oskarżonego o prawie do zachowania milczenia i prawie do rozmowy z adwokatem przed rozpoczęciem przesłuchania, a prawa były wykonywane lub uchylane w sposób świadomy, dobrowolny i inteligentny. Oznacza to, że funkcjonariusze organów ścigania muszą poinformować podejrzanego o ich przywileju w postaci Piątej Poprawki (Konstytucja USA) przeciwko samooskarżeniu przed jakimkolwiek obciążającym przesłuchaniem.
Whren v. United States 517 U.S 806 (1996)
Whren przeciwko Stanom Zjednoczonym stwierdza, że każde wykroczenie drogowe popełnione przez kierowcę jest uzasadnioną podstawą prawną do dokonania zatrzymania takiej osoby w formie zatrzymania drogowego.
Brendlin v. California 551 U.S 249 (2007)
Brendlin przeciwko Kaliforni stwierdza, że pasażerowie samochodów są "zatrzymywani", gdy samochód, którym jeżdżą został zatrzymany podczas Traffic Stop przez oficerów egzekwujących prawo.
Pennsylvania v. Mimms 434 U.S 106 (1977)
Pennsylvania v. Mimms stwierdza, że funkcjonariusz nakazujący osobie wyjście z samochodu w trakcie zatrzymania drogowego i dokonujący przeszukania w celu sprawdzenia czy taka osoba posiada broń, po zaobserwowaniu przedmiotu który wyglądał i mógł być bronią, nie narusza Czwartej Poprawki.
Kentucky v. King 563 U.S 452 (2011)
Przeszukania bez nakazu przeprowadzone w nagłych okolicznościach stworzonych przez policję nie naruszają Czwartej Poprawki, o ile policja nie stworzyła takiej konieczności poprzez naruszenie Czwartej Poprawki.
Navarette v. California 572 U.S 393
Zatrzymanie (Które nie jest identyfikowane tylko jako zatrzymanie drogowe, więc można wywnioskować, że dotyczy zarówno zatrzymania do rozmowy jak i zatrzymania drogowego) oparte na anonimowym donosie, nie narusza Czwartej Poprawki, więc jest dozwolone.
Utworzone i uchwalone Dnia 07.05.2024
Przeczytaj Kodeks Karny